All aboard the fail train!!!

Καιρό είχα να γράψω, ας όψεται η έλλειψη ίντερνετ! Αχ άτιμη κοινωνία που με ρίχνεις στα ξένα χέρια!!! Θα σας διηγηθώ ένα διπλό fail που έλαβε χώρα μέσα σε ένα τρένο.. ή για την ακρίβεια 3 τρένα! Βρίσκομαι στο μαγευτικό νησί της Σάμου, αλλά μέχρι να φτάσω εκεί, πέρασα από 40 κύματα είναι η αλήθεια. Ξεκινήσαμε με την κολλητή μου από το σιδηροδρομικό σταθμό των Τρικάλων με προορισμό αρχικά τον Παλαιοφάρσαλο και μετά την ανταπόκριση του τρένου για Θεσσαλονίκη, από όπου μετά θα έπαιρνα το αεροπλάνο.

Στο πρώτο τρένο λοιπόν πιάσαμε κουβέντα με ένα γνωστό της κολλητής μου, ο οποίος κάτι μου θύμιζε , αλλά δε μπορούσα να θυμηθώ τι. Όταν είπε πως είναι από Χαλάνδρι, έφαγα φλασιά και θυνήθηκα ότι 3 χρόνια πριν τον είχα γνωρίσει στη γαλαρία ενός λεωφπρείου που πήγαινε στα Τρίκαλα, αυτός με μακρύ μαλλί και σακατεμένα γόνατα από κάτι χιονοδρομίες και εγώ να μιλάω για την πόλη μας με τα καλύτερα λόγια ως συνήθως. Εντύπωση του είχε κάνει μάλιστα το ότι του ζήτησα να διαβάσω τη Βαβυλωνία (ανεξάρτητη εφημερίδα) όντας Τρικαλινή. Τελικά θυμήθηκε και αυτός και απόρησε με το πως ήταν δυνατό να έχω κάνει recall σε τόση άχρηστη πληροφορία.

Περνώντας η ώρα, συζητούσαμε για το πώς είναι δυνατόν να κοιμηθείς μέσα σε τρένο και να ξυπνήσεις αλλού ή πόσο χαζό είναι να πάρεις λάθος τρένο και παινευόμουν πως δε μου είχε συμωβεί ποτέ κάτι τέτοιο. Όπως όμως έχω πει σε προηγούμενο post, careful what you wish for! Φτάνοντας στο σταθμό του Παλαιοφάρσαλου, είδαμε στην απέναντι αποβάθρα ένα τρένο έτοιμο να ξεκινήσει και το σταθμάρχη να αναγγέλει την αναχώρηση χωρίς να ακούγεται καθαρά. Τρέξαμε, φτάσαμε όπως όπως στο τρένο, μπήκα μέσα, η κολλητή μου πάτησε μάλιστα το κουμπί για να ανοίξουν οι πόρτες και εκεί που αναστενάξαμε με ανακούφιση, ακούσαμε τον οδηγό να λέει: "Η αμαξοστοιχία αναχωρεί με προορισμό την Αθήνα." Μετά το πρώτο εγκεφαλικό, με τους εισπράκτορες να μας βρίζουν για την αφηρημάδα μας, σταματήσαμε στο Δομοκό, με το τρένο της Θεσσαλονίκης να είναι στις ράγες την ώρα που τις περνούσαμε.

Εν τέλει ανεβήκαμε στο σωστό τρένο, χωρίς άλλα ευτράπελα. Φτάνοντας στο σταθμό της Θεσσαλονίκης αράξαμε για ένα τσιγάρο. Ένας άγνωστος με πορτοκαλί μπλούζα ήρθε προς το μέρος μας και μας ρώτησε: Εσείς δεν είτε οι κοπελες που πήραν λάθος τρένο και ανέβηκαν στο Δομοκό; Ναι, απαντάω, αλλά πόσο ρεζίλι γίναμε για να μας ξέρετε ακόμα και εσεις;;;

------------------------------------English Version------------------------------------------------

(coming soon...)

Ο D3mium για τις ταινιες!

Σήμερα καλά μου παιδία θα μιλήσουμε για ένα ενδιαφέρον θέμα. Ταινίες. Οι ταινίες είναι παντού. Τηλεόραση, κινηματογράφος, DVD, Βlu-ray και δεν συμμαζεύεται….

Πρόσφατα είδα 2 ταινίες. Το Salt και το Centurion. Με το Centurion δεν θα ασχοληθούμε πολύ, καθώς αποτελεί ταινία στυλάκι King Arthur, με το αγαπημένο πλέον, not very happy ending, του Hollywood. Όσον αφόρα το Salt. Δεν έχω να σχολιάσω τόσο πολύ την ιδία την ταινία. Η ταινία είναι μετρία. Ξεκίνα αρκετά ευρηματικά, και σου κινεί το ενδιαφέρον, ειδικότερα αν είσαι conspiracy theories lover, σαν και εμένα. Αλλά μετά κάπου το χάνεις.

Τελικά το θέμα που με απασχόλησε χτες την νύχτα αφού είδα την ταινία, είναι: Γιατί η Angelina Jolie γυρίζει τις βλακείες ταινίες που γυρίζει?

Η γνωριμία μου με την Angelina σαν ηθοποιό έγινε αρκετά παλιά, όταν ήμουν ακόμα παιδάκι. Τότε είχα δει στην τηλεόραση την ταινία Hackers. Για εμένα, από τις κορυφαίες της ταινίες. Cyberpunks, ο κόσμος λειτουργεί με υπολογιστές σε σημεία που ακόμη πιστεύω ότι δεν έχουμε φτάσει, η Jolie με το όλο της στυλάκι “I’m the girl your mother warned you about”. Ότι ακριβώς θες να δεις ένα Σάββατο βραδύ όταν λεφτά για έξοδο δεν υπάρχουν και μένεις σπίτι. Μετά ακλούθησε το Gia. Το Gia ήταν ταινία για την τηλεόραση, δεν βγήκε ποτέ σε κινηματογράφο. Έλεγε την ιστορία ενός μοντέλου, το όποιο ήταν απίστευτα κατεστραμμένο. Λέσβια, ναρκομανής, σεξομανής, name it, she’s done it… Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι το Σταρ το έδειχνε νύχτα, με το κλασσικό «Χ» στην γωνία. Μετά ακλουθήσανε ταινίες όπως The Bone Collector, Girl, Interrupted, Gone in Sixty Seconds, Lara Croft: Tomb Raider, Lara Croft Tomb Raider: The Cradle of Life (φυσικά όπως καταλαβαίνετε η λίστα των ταινιών της είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που αναφέρω, απλά γράφω αυτές που μου είχαν κάνει καμπόση εντύπωση). Και μετά ακολουθεί το αίσχος. Μr and Mrs. Smith, ταινία δράσης/κωμωδίας κτλ. Ισως ο μόνος λόγος να την θυμάσαι είναι η σκηνή στο σπίτι των Smith, όπου στην αρχή χτυπιούνται με όπλα, μετά με μπουνιές και μετά χτυπιούνται στο κρεβάτι (ήταν ανάγκη να πλακωθείτε για να καταλήξετε στο κρεβάτι??? I get it; make up sex is the best, but seriously, why go through all that?) Μετά ακλούθησε το Good Shepherd, ταινία κατασκοπείας, που ήταν τόσο βαρετή που έκανε το Θωρηκτό Ποτέμκιν να μοιάζει με ταινία περιπέτειας ανάλογη με το "Πολύ Σκληρός Για Να Πεθάνει". Μετά πάμε Beowulf, Wanted (ταινία στην οποία εκτός από το εξωπραγματικό bullet curving δεν είδα τίποτα τρομερά ενδιαφέρον) και καταλήγουμε στο Salt.

Βλέποντας ταινίες σαν το Salt, με πιάνει μια τρελή νοσταλγία για τις ταινίες κατασκοπείας όπως τα James Bond. Τα παλιά James Bond κιόλας. Πριν γίνει φλώρος, με τις έξυπνες ατάκες, με τον Bond να ρίχνει τρελά σεξουαλικά υπονοούμενα σε οποιοδήποτε θυληκό εμφανιζόταν μπροστά του. Ναι, ήταν σοβινιστής ο Bond, αλλά τουλάχιστον δεν ήταν φλώρος. Ποτέ θα αρχίσει να βγάζει το Hollywood πάλι ταινίες δράσης που αποσκοπούν στην διασκέδαση του θεατή και όχι στην σκέψη του. Αν θέλουμε να σκεφτούμε βλέπουμε ντοκιμαντέρ!

Τώρα περιμένω το "The Expendables", που έτσι όπως το έχω δει στο trailer, είναι η επιστροφή των παλιών ταινιών δράσης αλά Rambo, Terminator κτλ. Άντε να δούμε τι θα δούμε…..

D3mium

Ο γιατρός είπε να λέμε πάντα ναι!!!

Ψυχολογικό τεστάκι!!!
(Stolen from my dear cousin .::ASTROMAXITHS::. http://musenol.blogspot.com/)

http://www.4degreez.com/misc/personality_disorder_test.mv

My results:


Disorder | Rating
Paranoid: Moderate
Schizoid: Low
Schizotypal: High
Antisocial: Low
Borderline: Moderate
Histrionic: Very High
Narcissistic: High
Avoidant: Low
Dependent: Moderate
Obsessive-Compulsive: Moderate

Soundtrack of the day.. #4

Not strong enough - Apocalyptica

Love the way you lie - Eminem ft Rihanna

Ιθάκη - Πράσσειν Άλογα / Ithaki - Prassein Aloga

Forgiven - Ben Harper

Υπάρχει κι άλλος τρόπος / There is another way / Existe outra maneira

Ποτέ μην κατηγορείς έναν άνθρωπο για τη συμπεριφορά του, αν δεν ξέρεις τι πραγματικά του συνέβη. Μπορεί να βρεθείς σε παρόμοια θέση και να καταλάβεις πλήρως γιατί είχε αυτές τις αντιδράσεις. Κι άντε μετά να τον βρεις και να του το πεις!!! Γιούχου!!!

Συμπέρασμα: Πάντα υπάρχει κι άλλος τρόπος για να συνειδητοποιήσεις καταστάσεις. Και είναι αυτός ο οποίος δε σου έχει περάσει καν από το μυαλό.

------------------------------English Version-----------------------------------------------------

Never blame someone about his/her behaviour, if you don't know what really happened. You may find yourself in a similar position and totally understand why he/she had those reactions. Then how can you find him/her and say u understand??? Hooray!!!

Conclusion: There is always another way to understand what's going on. And it is the only one that had never crossed your mind.

Οι σκέψεις του D3mium.

Παλαιότερα είχαμε στο δημοτικό το «Σκέφτομαι και γράφω». Εγώ πάλι είμαι στην φάση «Βαριέμαι και γράφω».

Έχοντας στο μυαλό μου χιλιάδες ιστορίες σχετικά με αποτυχημένες σχέσεις, ιστορίες αγάπης που δεν εξελιχτήκαν ποτέ, προσωπικές εμπειρίες κτλ, είπα να ασχοληθώ με θέματα αγάπης. Μια προειδοποίηση όμως. Δεν πρόκειται να «γλύψω» κανέναν. Δεν είμαι εδώ για αυτόν τον λόγο. Θα τα πω ακριβώς όπως τα σκάφτομαι.
Στο μυαλό μου καιρό γυρίζει η έννοια της φιλίας μεταξύ άντρων και γυναικών. Και αυτό ύστερα από χρόνια συζητήσεων με φίλους και συγκάτοικο, κατέληξα προσωπικά στο εξής συμπέρασμα. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Σε αυτό το σημείο θα πεταχτεί κάποιος και θα πει «Τι λες ρε μαλάκα, εγώ κάνω παρέα με γυναίκες». Ναι ρε φιλέ, κάνεις παρέα με τη ξαδέρφη σου και πιστεύεις ότι είναι φιλία μεταξύ δυο φύλων. Από την άλλη αν αρχίσεις να γουστάρεις την ξαδέρφη σου, είσαι ανώμαλος! Το θέμα είναι ως εξής. Έστω έχουμε μια παρέα από άντρες και γυναίκες. Για ισορροπία θα πούμε: 3 άντρες και 3 γυναίκες. Ντεμέκ φίλοι. Μπορεί κάποιος από αυτή την παρέα, να μου πει με σιγουριά, ότι ποτέ δεν σκέφτηκε να την πέσει σε κάποιον αντιπρόσωπο του αλλού φύλου? Όχι. Μπορείς να το αρνείσαι όσο θες, αλλά το έχεις σκεφτεί. Όποτε η φιλία μεταξύ των δυο φύλων είναι μια ουτοπία. Υπάρχει μέχρι ο ένας να θελήσει κάτι παραπάνω. Και θα το θελήσει αργά ή γρήγορα!

Από εδώ και πέρα, τα συμπεράσματα δικά σας… Δίνω τροφή για σκέψη…Δεν δίνω μασημένη τροφή. Σκεφτείτε από μονοί σας….

D3mium.

The same one!!!

Μιας και έχω μέρες να ποστάρω fail, τώρα θυμήθηκα ένα περιστατικό που μπορεί άξια να λάβει μια θέση στο blog! Κάτι εβδομάδες πριν, μια φίλη μου πρότεινε να μου δώσει τον αριθμό ενός γνωστού της για να τον βρίσω, επειδή ήθελα να ξεσπάσω κάπου. Δυστυχώς δεν είχα κάρτα και το κινητό της σύνδεσης είχε ξεμείνει από μπαταρία. Οπότε το σχέδιο "βρίσε τον άγνωστο" ναυάγησε παταγωδώς.

Αρκετές μέρες πέρασαν, όταν με την ίδια φίλη μου πήγαμε για κρασί και για να δούμε έναν αγώνα του (μ)ΠΑΟΚ. Φωνάζει κάποια στιγμή έναν άκυρο, με χωρίστρα φλώρου, κοκκάλινο γυαλί και περίεργο υφάκι. Πράγμα το οποίο δε θα με πείραζε αν δεν άνοιγε το στόμα του. Αρχίσαμε να συζητάμε για διακοπές και για κοκτέιλ και ο τύπος ήταν κατηγορηματικός στο ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πιει κάτι που δεν έχει δοκιμάσει στα Τρίκαλα. Εκεί ήταν που πήρα ανάποδες και άρχισα για δισεκατομμυριοστή φορά να τα βάζω με τη νοοτροπία αυτής της πόλης και την ξεροκεφαλιά των νέων ανθρώπων. Ο φλώρος τελικά έφυγε απορημένος, με τη φίλη μου να μου λέει:

-Ξέρεις ποιος ήταν αυτός; Αυτός που ήθελα να σου δώσω τον αριθμό του για να τον βρίσεις!!

-Μην ανησυχείς όμως και το 'κανα και χωρίς να χρεωθώ!!!

--------------------------------English Version----------------------------------------------------

It's been a long time since i last posted an everyday life fail, but I just recalled an incident that has a place in the blog. Some weeks ago, a friend of mine suggested giving me the phone number of a guy she knew, in order to diffuse my anger on him, without me knowing him. Unfortunately my one phone was out of credits and the other one was closed due to lack of battery. So, the "swear the unknown plan" failed!

Days passed and we totally forgot about the incident. Me and the same friend went to watch a match of PAOK (greek football team) and we were drinking some wine. Suddenly, she shouted to a nerd passing by. He had a lame parting of the hair, he was wearing glasses and had an arrogant look on his face. This didn't bother me enough, until the time that he opened his mouth to speak. We started talking about holidays and cocktails, but the guy insisted on not tasting something new that he hadn't tried in Trikala (our hometown). This was the point where i started getting mad, for the 123456789th time with the stupid mentality if the residents of this town, including the young ones. The nerd finally went away and my friend turned to me and said:

-Do you know who he was? The guy i wanted to give you his phone number to diffuse your anger on!

-Don't you worry mate, I did it now and without charge!!!!